Czysta karta

Czysta karta, czyli o dawaniu szansę, szufladkowaniu i zapominaniu

W dobie portali społecznościowych i szeroko rozumianego internetu ciężko być kimś bez opinii, bez łatki. Znacznie utrudnia to pierwsze relacje. Każdy może się sprawdzić, poczytać wszystkie wpisy, dzięki temu zbudować obraz nowo poznanej osoby. Nic w tym złego niby nie ma, ale może to zaburzyć pierwsze wrażenie.

Poznając nową osobę szczególnie w relacjach uczeń – nauczyciel, nauczyciel – rodzic ważne jest traktowanie kogoś jak czystej karty. Dzięki temu, wszystkie relacje, jakie zbudujemy opieramy tylko i wyłącznie na kontaktach z drugą osobą. Opinie innych osób i historia internetowa znacznie to utrudnia i przycyznia się do szufladkowania. Nie zawsze da się nie wysłuchać innych opinii o uczniu, rodzicu, nauczycieli, jednak słuchając ich naprawdę warto starać zachować je „z tyłu głowy”, ale nie kierować nimi swojego osądu.

Podobnie tyczy się relacji koleżeńskich i rodzinnych. Zwróćcie uwagę w okolicy Waszej rodziny, na pewno jakiś wujek to jajcarz, ktoś inny to zrzęda. Przez takie łatki pewnie z wujkiem jajcarzem nikt nie chce pogadać po poważnych tematach, chociaż pewnie sprawdziłby się w nich doskonale. W rodzinie mógł utrzeć się schemat, że wujek robi sobie tylko żarty, chociaż mogło się to zdarzyć tylko parę razu.

Łatki i szufladkowanie to porządek codzienny w szkole, niestety. Nie chodzi mi o relacje nauczyciel – uczeń, ale też o uczeń – uczeń. Często jest tak, że dziecko, które coś przeskrobie pierwszego dnia dostaje łatkę od klasy na długi czas. Dlatego warto rozmawiać o tym z dziećmi w domu, aby nie oceniali nikogo po jednym zachowaniu czy opinii koleżanki i kolegów.

Wracając do czystej karty w relacji dziecko – rodzic. Jak często zdarza Wam się mówić dziecku, że zapominamy i traktujemy jakby czegoś nie było? Pewnie dość często. A ile razy dotrzymaliście słowa? Jeśli chcemy, aby nasze dziecko się poprawiło, dajmy mu szansę. Jeśli mówimy, że zapominamy, to zapominamy.

Podobnie być powinno w szkole, każdego roku nauczyciele powinni zapominać i dawać szansę na lepsze oceny i zachowanie. Nigdy nie wiemy, kiedy dziecko postanowi się poprawić w nauce, ale zawsze powinniśmy dać ku temu szansę.