Od jakiegoś czasu widzimy, że coraz młodsze dzieci spędzają czas podczas oglądania bajek, graniu. Wydaje się, że w czym to może szkodzić dla takiego 2 – letniego dziecka. Rodzice są zadowoleni, że maluch się śmieje, klaszcze, powtarza. Na pewno przyzwyczaja to dziecko do takiego sposobu spędzania wolnego czasu. Kiedy nasz maluch będzie w przedszkolu, a później w szkole czas przed ekranem będzie jego ulubionym sposobem spędzania wolnego czasu.
W szkole podstawowej podczas obserwacji dzieci możemy zauważyć, że większość dziewczynek jest empatycznych, pomocnych, otwartych na drugiego człowieka. Chłopcy są bardziej matematyczni, techniczni, chętnie budują z klocków. Czy zastanawialiście się dlaczego tak jest? Oczywiście nie jest to regułą, są dziewczynki rozwinięte matematycznie i empatyczni chłopcy.
Kiedy dzieci się rodzą, mózgi chłopców i dziewczynek są takie same. Dlaczego więc na pedagogice jest większość kobiet, a a politechnice mężczyzn?
Zasady zachowania są łamane na każdym kroku. W ostatnich dniach wydarzyło się coś strasznego, zginął niewinny człowiek podczas akcji niosącej dobro. Przy okazji tego nieszczęsnego wydarzenia zauważyliśmy jak wiele jest niedobrych słów wokół nas. Może to okropne wydarzenie zainicjuje coś dobrego?
Dzisiaj pierwsze skrzypce w artykule będzie grać rywalizacja. Często dzieci w przedszkolu w szkole mają z tym ogromny problem. Wiele jest w tym słuszności, ponieważ kto z nas nie lubi wygrywać? W dzisiejszym świecie dobrze jest być pierwszym, na topie, mieć masę lajków, przyjaciół i ogólnie panuje trend naj.
Lęki – walczyć czy raczej oswoić? Co zrobić, żeby nie utrudniały nam codziennego życia? A szczególnie tego najprzyjemniejszego okresu roku dla większości, czyli lata. Wakacje to czas odkrywania nowych miejsc, nowych przygód.
Asertywność to postawa, która w relacjach z innymi kieruje się zasadą partnerstwa i wzajemnego szacunku. Osoby asertywne lubią siebie i innych, traktują ich z szacunkiem. Postawa asertywna prowadzi do zadowolenia z siebie i poprawia jakość życia. Asertywność oznacza też bezpośrednie wyrażanie własnych emocji, postaw, nie naruszając przy tym swoich i innych granic.
Kiedy widzimy dziecko, które np. krzyczy w domu i biega, myślimy: łobuz, niegrzeczne dziecko itp. Otóż bardzo często nie to jest winą dziecka, że się zachowuje niewłaściwie, ale brak znajomości zasad. Rodzicom może się wydawać, że dziecko samo sobie przyswoi zasady zachowania poprzez naśladowanie dorosłych.
Drodzy rodzice, nauczyciele, pedagodzy etc. ułatwiajmy dzieciom życie w szkole, bardzo Was proszę. Co mam na myśli? Nie chodzi o to by wszystko było dla nich uproszczone, a raczej, żeby środowisko, czyli szkoła była przyjemniejsza.
Wiele rodziców i terapeutów spotyka się z problem, że nagle następuje zastój, cofnięcie. Niestety każdy z nas spotyka się z tym, ale nie traktujmy tego jako porażki. Kiedy zaczynałam swoją pracę ciągle czekałam na efekty i sukcesy, zastanawiałam się dlaczego tak wolno, co jeszcze mogłabym zrobić lepiej, co robiłam źle.
Wiele dzieci i rodziców ma problem z tym w jaki sposób uczyć dzieci i osoby ze spektrum autyzmu umiejętności oraz jak to robić.Najpierw należy odpowiedzieć sobie na pytanie: co dziecko już potrafi, a co powinno potrafić?